Tijd is een op handen zijn

"De tijd is de geleding van een bestaansmodus waarin alles altijd weer herroepen kan worden, waarin niets definitief is, maar alles toekomstig - waarin zelfs het heden geen eenvoudig samenvallen met zichzelf is, maar nog steeds een op handen zijn. Dat is de situatie van het bewustzijn. Bewustzijn hebben is: tijd hebben."

Emmanuel Levinas (1963)

Wat mij zo fascineert in dit citaat is het 'op handen zijn'. Er zit een spanning in het heden; alles zoals het nu beleeft en ervaren wordt - zoals we dat nu bewust zijn - zou wel eens heel anders kunnen zijn wanneer we daar over een paar dagen (of over een jaar) op terugkijken. Iets wat goed lijkt, kan wel eens heel slecht uitpakken of iets wat zich dramatisch voordoet kan heel mooi worden. Eigenlijk wordt de tijd en daarmee het heden een surprise, een verrassingspakket. Aan de ene kant biedt dit hoop wanneer we het heden als donker en zwaar ervaren, maar het maakt ook waakzaam wanneer we het heden als paradijselijk beleven, wanneer we het gevoel hebben winst te gaan halen. Een op handen zijn als het kan allemaal anders zijn en we kunnen niet weten wat het wordt, alleen maar dromen en vrezen, verlangen en afwachten.

Een op handen zijn...

We plaatsen cookies, zo min mogelijk en altijd anoniem.