Deze keer roept het citaat vooral vragen op. Er staat een prachtig Engels woord in 'singularity' en ik heb het moeten vertalen, maar of dat echt lukt, of ik hier het unieke mee kan 'vangen'?

“The singularity of a ‘vocation’ is never better displayed than when it is contradicted - but not denied”

Roland Barthes (1954)

Dit citaat komt uit een mythe van Barthes: 'de schrijver op vakantie'. Een bijzonder citaat over de unieke vaardigheden van een mens, die de meesten vooral waarnemen bij kunstenaars en schrijvers. Het zijn vaardigheden en kwaliteiten die nooit zwijgen. Komt deze uniciteit tot stilstand wanneer we met vakantie gaan? Of worden ze juist dan zichtbaar, tonen ze juist in het gewone, dat wat niet de eigen setting is, haar schoonheid en kwaliteit? Dragen de nieuwsberichten - de roddels - over het gewone leven van de grote bij aan hun mystificatie of demystificatie? Nemen de unieke kwaliteiten mythische vormen aan of wordt alles geëgaliseerd?
Wanneer tonen zich de unieke kwaliteiten van een mens zich op 'n mooist?

Tags: Barthes, Kwaliteit, Echtheid, Identiteit, Vakantie