Plato beschrijft in zijn Politeia de kwaliteiten van de filosoof - koning. Hij zoekt naar de aanleg van de leiders van zijn ideale staat. Hij komt tot het volgende lijstje:

de filosoof / leider ...

• verlangt naar heel het zijn (wil dus alles kennen; het detail en het geheel)
• is waarheidlievend (willen geen leugens)
• heeft zelfbeheersing (geen interesse in lichamelijke / persoonlijke geneugten)
• heeft geen laffe en slaafse aard
• eerlijk (en beminnelijk)
• is leergierig (en niet vergeetachtig)
• is ontvankelijk voor schoonheid en (innerlijke) harmonie
• is evenwichtig
• heeft lief

en dan kun je, net als Plato's gesprekspartners, constateren dat zo'n leider niet bruikbaar is in de 'huidige' wereld. Je kunt je daarna afvragen over wie dat wat zegt. Het zijn toch allemaal goede eigenschappen?