July 2006
We drijven
14-07-06 10:34
"Een koffer vol met sloten en sleutels
Voorlopig moeten we de dieren opgesloten houden, geketend in kooien, afgeschermd, om ze te beschermen tegen zichzelf en tegen anderen en tegen ons, en ze te behouden voor het springen over de rand van de ark. Noodzakelijke gevangenschap. Maar dat is tijdelijk. Als het water is gedaald, kunnen we de dieren en onszelf bevrijden en de sloten en sleutels weggooien."
... om vervolgens dierentuinen, grenzen en systemen te bouwen waar we alles, iedereen, inclusief onszelf weer in opsluiten zonder dat er sleutels nodig zijn...
Voorlopig moeten we de dieren opgesloten houden, geketend in kooien, afgeschermd, om ze te beschermen tegen zichzelf en tegen anderen en tegen ons, en ze te behouden voor het springen over de rand van de ark. Noodzakelijke gevangenschap. Maar dat is tijdelijk. Als het water is gedaald, kunnen we de dieren en onszelf bevrijden en de sloten en sleutels weggooien."
... om vervolgens dierentuinen, grenzen en systemen te bouwen waar we alles, iedereen, inclusief onszelf weer in opsluiten zonder dat er sleutels nodig zijn...
blog comments powered by Disqus
Peter Greenaway Floot Warning
12-07-06 13:19
"Een koffer met vis
Omdat vissen ongetwijfeld in hun element zullen zijn in deze overstroomde wereld, is het nodig er een paar te vangen en gevangen te houden in een koffer, om ons het vertrouwen te geven dat ook de vissen beteugeld, ingetoomd en vastgehouden kunnen worden op één en dezelfde plek. Bovendien hebben we de vis nodig voor maaltijden op vrijdag, wanneer vlees verboden is."
... Het geeft de mens vertrouwen als hij de ander inkapselt en beheerst ...
... Het geeft de mens vertrouwen als hij de ander niet vertrouwt ....
Omdat vissen ongetwijfeld in hun element zullen zijn in deze overstroomde wereld, is het nodig er een paar te vangen en gevangen te houden in een koffer, om ons het vertrouwen te geven dat ook de vissen beteugeld, ingetoomd en vastgehouden kunnen worden op één en dezelfde plek. Bovendien hebben we de vis nodig voor maaltijden op vrijdag, wanneer vlees verboden is."
... Het geeft de mens vertrouwen als hij de ander inkapselt en beheerst ...
... Het geeft de mens vertrouwen als hij de ander niet vertrouwt ....
De Ark van Peter Greenaway
10-07-06 16:48
Op het moment is er de tentoonstelling Fort Asperen Ark van Peter Greenaway. Een beleving van de (zond)vloed en de Ark. In de Ark gaan allerlei koffers mee. Menig koffer met zijn inhoud zet je aan het denken...
"Koffers met plattegronden, meetinstrumenten, codeboeken, vlaggen en radio apparatuur
We zullen moeten weten in welke richting de ark drijft, welke stromingen en weersomstandigheden ons voeren naar het noorden of zuiden, het oosten of het westen, en we zullen moeten leren communiceren met elkaar wanneer we ons weer verspreiden over de wereld en weer vrucht dragen."
hoewel we drijven op een aardkloot vol met water en zonder land en waar niets meer leeft, behalve de vissen in het water, moeten we wel weten waar we zijn... (stel je voor dat we verdwalen).
Wordt vervolgt...
"Koffers met plattegronden, meetinstrumenten, codeboeken, vlaggen en radio apparatuur
We zullen moeten weten in welke richting de ark drijft, welke stromingen en weersomstandigheden ons voeren naar het noorden of zuiden, het oosten of het westen, en we zullen moeten leren communiceren met elkaar wanneer we ons weer verspreiden over de wereld en weer vrucht dragen."
hoewel we drijven op een aardkloot vol met water en zonder land en waar niets meer leeft, behalve de vissen in het water, moeten we wel weten waar we zijn... (stel je voor dat we verdwalen).
Wordt vervolgt...
Vertrouwen en ver trouwen
05-07-06 11:17
Wanneer we om ons heen kijken dan is het niet zo moeilijk om twee tendensen te onderscheiden. De tendens dat we alles willen controleren - het liefst tot in het kleinste detail - en de tendens dat we ons hoe langer hoe meer miskent voelen en schreeuwen om individuele erkenning - door het benadrukken van onze individuele uitzonderlijkheid -.
Mooi is dat deze twee zaken direct met elkaar samenhangen. Wil je zaken controleren dan is het makkelijk en noodzakelijk om alles te systematiseren en te benoemen op zijn kenmerken en uitzonderingen maken controle onmogelijk. De schreeuw om individualiteit is de schreeuw om buiten de systemen en de kenmerken om te bestaan. Gelijke monniken gelijke kappen, en natuurlijk... de monniken zijn ook gelijk, maar deze monnik is anders.
Hoe meer we gaan systematiseren en controleren hoe meer we zullen gaan schreeuwen om persoonlijke individualiteit en uitzonderingen.
Maar waarom willen we zo controleren? Welke angst of vrees ligt aan de basis van deze dwang? Is het de angst voor de onzekere toekomst? Is het de vrees om te falen? is het de vrees om afgerekend te worden?
De laatste twee lijken het zelfde, maar toch is dat niet zo. De vrees om te falen is persoonlijk en individueel. Voor een gevoel van falen heb je niemand anders nodig. De vrees om afgerekend te worden verondersteld een ander, die je wijst op de gevolgen van je handelen en dan gaat 'uitrekenen' wat dat kost. Is het de vrees voor jezelf of is het de vrees voor de ander?
Toch zijn deze weer dezelfde: iedereen is tegelijkertijd zichzelf en de ander - afhankelijk van het perspectief -. Wanneer je de ander vreest, dan vrees je jezelf.
En zo komen we dus bij vertrouwen. Omdat we onszelf en de ander niet vertrouwen willen we alles controleren en beheersen. En hierbij zorgen we dat we alles waar je ook maar trouw aan kunt zijn ver van ons laten. Dus geen vertrouwen en wel ver-trouwen.
De consequentie hiervan is dat we ook het geloof in de vooruitgang ver van ons laten en ook dit is een ver-trouwen. Namelijk trouw zijn aan iets dat ver weg ligt: de toekomst. In het controleren van het heden timmeren we de toekomst dicht. Want de toekomst kennen we niet en past dus ook niet in het bekende systeem. Onze schreeuw om individualiteit kan dus ook anders geformuleerd worden: vertrouw me!
Het Zuid-Afrikaans heeft een prachtige uitspraak: alles zal recht kom. Een uitspraak die vol staat van vertrouwen en geloof in de toekomst.
Mooi is dat deze twee zaken direct met elkaar samenhangen. Wil je zaken controleren dan is het makkelijk en noodzakelijk om alles te systematiseren en te benoemen op zijn kenmerken en uitzonderingen maken controle onmogelijk. De schreeuw om individualiteit is de schreeuw om buiten de systemen en de kenmerken om te bestaan. Gelijke monniken gelijke kappen, en natuurlijk... de monniken zijn ook gelijk, maar deze monnik is anders.
Hoe meer we gaan systematiseren en controleren hoe meer we zullen gaan schreeuwen om persoonlijke individualiteit en uitzonderingen.
Maar waarom willen we zo controleren? Welke angst of vrees ligt aan de basis van deze dwang? Is het de angst voor de onzekere toekomst? Is het de vrees om te falen? is het de vrees om afgerekend te worden?
De laatste twee lijken het zelfde, maar toch is dat niet zo. De vrees om te falen is persoonlijk en individueel. Voor een gevoel van falen heb je niemand anders nodig. De vrees om afgerekend te worden verondersteld een ander, die je wijst op de gevolgen van je handelen en dan gaat 'uitrekenen' wat dat kost. Is het de vrees voor jezelf of is het de vrees voor de ander?
Toch zijn deze weer dezelfde: iedereen is tegelijkertijd zichzelf en de ander - afhankelijk van het perspectief -. Wanneer je de ander vreest, dan vrees je jezelf.
En zo komen we dus bij vertrouwen. Omdat we onszelf en de ander niet vertrouwen willen we alles controleren en beheersen. En hierbij zorgen we dat we alles waar je ook maar trouw aan kunt zijn ver van ons laten. Dus geen vertrouwen en wel ver-trouwen.
De consequentie hiervan is dat we ook het geloof in de vooruitgang ver van ons laten en ook dit is een ver-trouwen. Namelijk trouw zijn aan iets dat ver weg ligt: de toekomst. In het controleren van het heden timmeren we de toekomst dicht. Want de toekomst kennen we niet en past dus ook niet in het bekende systeem. Onze schreeuw om individualiteit kan dus ook anders geformuleerd worden: vertrouw me!
Het Zuid-Afrikaans heeft een prachtige uitspraak: alles zal recht kom. Een uitspraak die vol staat van vertrouwen en geloof in de toekomst.