Mr. J.P. Berendtsen en Jasper zijn in dialoog over macht. En zo mag ik me dus verdiepen in macht, zodat Mr. J.P. Berendtsen de leer kan bewaken. Zo komt Hannah Arendt voorbij, zij beschrijft - wat je zou kunnen noemen - de gemeenschappelijke macht. Nu kom ik al lezende iets tegen over niet-gelijk en niet-verschillend zijn. Graag wil ik haar hier even citeren:

Indien mensen niet gelijk waren, zouden zij elkaar ... niet kunnen verstaan, noch in staat zijn plannen te maken voor de toekomst en de behoeften (hebben) te anticiperen voor hen die na hen komen. Indien de mensen niet verschillend waren ... zouden zij noch de spraak noch het handelen nodig hebben om zich verstaanbaar te maken. ... met voor ieder eendere noodzakelijkheden en behoeften zou dan kunnen worden volstaan.

Dit niet-gelijk én dit niet-verschillend is een mooi uitgangspunt om eens op je eigen handelen en de wereld om je heen los te laten. Hoe vaak worden we niet in een eenheidsworst geduwd. Of het nu om verzekeringen gaat, huizen of om speelgoed kopen voor kinderen. Alles is het zelfde of meer van het zelfde. In de meeste winkels kom je dezelfde spullen tegen ook al heeft de winkel een andere naam. De zoektocht naar iets speciaals is bijna altijd bij voorbaat gedoemd om te mislukken. Kunst biedt dan nog uitkomst.

Maar ook hoe vaak behandel ik/je niet de ander als ieder ander? Hoe vaak beoordelen we de ander niet op uiterlijk, afkomst, geslacht of plek waar iemand woont. Dat is toch vooral niet willen dat de ander niet-verschilend is. En hoe vaak verwachten we niet iets van de ander wat voor onszelf heel gewoon is, maar voor de ander niet. Ook dan mag de ander vooral niet-verschillend zijn. De ander voelt zich al gauw miskent. Maar gaan we met elkaar het gesprek aan, dan blijkt al heel snel hoe moeilijk het is om elkaar echt te begrijpen. We zijn dan vooral niet-gelijk. Een beetje meer gelijk zou dan wel handig zijn.

Met Aristeia merk ik dagelijks hoe moeilijk het kan zijn om een product aan de man te brengen dat niet-gelijk is aan alle andere producten. Het lijkt er dan op dat mensen dan vooral niet-verschillend willen zijn. Ze hebben dan liever dat wat de buurman heeft dan dat ze zelf hun niet-gelijk-zijn benadrukken. Door gelijkend te zijn kan ik een verschil-makend product brengen aan mensen die niet-verschillend willen zijn. Wat willen we nu zijn? Niet-verschillend én niet-gelijk!